سومین همایش ملی کشاورزی بوم شناختی ایران

در بخش های زیادی از جهان، از جمله ایران، بهره وری رو به کاهش تولید، فشار جمعیتی، زوال محیطی و تهدید تغییر اقلیم حاکی از یک آینده نامعلوم برای میلیون­ها انسانی است که معیشت آنها وابسته به کشاورزی است. نیاز برای رسیدگی به این وضعیت های دشوار، منجر به اتخاذ رهیافت های متفاوتی می شود. اگرواکولوژی یکی از رهیافت هایی است که باور دارد سیستم های طبیعی حاوی بهترین اطلاعات برای خلق تولید پایدار کشاورزی می باشند. اگرواکولوژی بنابراین یک رهیافت چندسیستمی است برای ایجاد یک سیستم غذایی پایدار. جدا از جنبه های تولید کشاورزی، اگرواکولوژی همچنین معنی گسترده تری را با توجه به پویایی­ های منطقه­ ای و شرکای اجتماعی بر اساس کشاورزی پایدار دربر میگیرد. اگرواکولوژی، علاوه بر مسائل محیطی، سلامت انسان، اقتصاد، و مسائل اجتماعی دخیل در «پایداری»،  به دنبال شامل کردن سیستم­های فرهنگی و سیاسی در جستجو برای امنیت غذایی است.

این همایش، که با همکاری مشترک دانشگاه بیرجند و انجمن کشاورزی بوم شناختی ایران برگزار می شود، در نظر دارد تا بر روی تجزیه و تحلیل فناوری های اگرواکولوژیک، و نیز راهبردهای مدیریت اراضی در سیستم­های کشاورزی و غذایی بوم ­شناختی در جهت دستیابی به پایداری در ایران تمرکز نماید و در این بین توجه ویژه ­ای به ارتقای بهره ­وری آب در بخش کشاورزی، به عنوان محدودکننده ­ترین منبع تولیدی که ثبات سیستم­ ها را در ایران به خطر انداخته است، خواهد شد. در بطن این مضمون، همایش از توجه به ثبات تولید سالیانه برای امنیت غذایی استقبال خواهد نمود. 

با نگاهی به گذشته، و آنچه که از زمان طرح مساله پایداری در کشاورزی ایران تا کنون به دست آمده است، این همایش فرصتی است برای به اشتراک گذاری تجارب واقعی عملی و نشان دادن راهکارهای بهتر مدیریتی برای کشاورزان. بر این پایه، این همایش دارای اهداف زیر می­ باشد:

1. به اشتراک گذاری و مستندسازی دانش موجود درباره فن­آوری­ های اگرواکولوژیک و تاثیرات آن در کشور، و جهان؛

2. به اشتراک گذاری و مستندسازی تاثیرات اگرواکولوژی و بررسی ابعاد اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن؛

3. به اشتراک گذاری تجربیات موفق در خصوص تعمیم اگرواکولوژی به سامانه­ های کشاورزی؛

4. بررسی موانع توسعه بینش اگرواکولوژیک در ایران و راه کار های رفع این موانع؛ 

5. آشنایی با توانمندی­های موجود در نقاط مختلف کشور؛ 

6. جلب نظر سیاست­گذاران به چالش­ های پیش روی بخش کشاورزی و  اهمیت اگرواکولوژی در رفع این مشکلات.