این بیابان به عنوان اثر ملی طبیعی در سال در یونسکو ثبت شد و فرصتهای زیادی چه در سطح محلی، ملی و بین المللی را برای استان های مجاور آن یعنی خراسان جنوبی، کرمان و سیستان و بلوچستان و به صورت عام تر برای کل کشور در پی دارد. یکی از فرصتهای بی بدیل و منحصر به فرد بخش گردشگری است. توریسم یکی از پویاترین بخش های اقتصادی در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است که به طیف وسیعی از عوامل بالادستی و پائین دستی با سایر فعالیت های اقتصادی به زنجیره عرضه بسیار بزرگ و متنوع متصل است. این صنعت بر اساس گزارش رقابت پذیری گردشگری سازمان جهانی گردشگری دچار تحولاتی شده است که نمایانگر دخالت هر چه بیشتر بخش خصوصی در آن است. اول آنکه موانع اداری همچون روشهای سنتی اخذ ویزا و کنترل های ارزی موجب از بین رفتن بخش زیادی از پتانسیل رشد صنعت گردشگری می شوند. در حالی که در بسیاری از مناطق بر منافع حاصل از جهانی شدن و تجارت آزاد تاکید شده است، بخش خصوصی میتواند به طور فعالانه در تعامل با دولت در زمینه تسهیل سفر از طریق طریق طراحی یک مدل یکپارچه سفر هوشمند با تلاش مشترک همه ذینفعان عمومی و خصوصی، همکاری کند. گردشگری یک صنعت کاربر (متکی به نیروی کار) است که نه‌تنها موجب بهبود قابل‌توجه وضعیت اشتغال در مقاصد گردشگری می‌شود، بلکه به توسعه زیرساخت‌ها، حفظ منابع مالی و احیای اماکن گردشگری تاریخی و جدید نیز کمک می‌کند و باعث می‌شود مردم جهان درک بهتری از یکدیگر داشته باشند. یکی از مواهب اصلی گردشگری استان خراسان جنوبی، کرمان و سیستان و بلوچستان مجاورت با بیابان لوت است که با توجه به گرایش های متعدد گردشگری می تواند تبدیل به یکی از پیشرانهای توسعه این مناطق شود. این بخش در حوزهای زیادی می تواند به توسعه استان های مجاور کمک کند از جمله محرک مناسب برای رشد اقتصادی پایدار استانهای مجاور، رشد تجارت بین‌الملل (گردشگری از این لحاظ پس از صنعت پتروشیمی و نفت، بالاتر از صنایعی مانند خودروسازی و مواد غذایی، در جایگاه سوم جهان قرار گرفته است.