زبان فارسی با پیشینه استوار آن در سرزمین وسیع ایران با گویش های متنوع، از قرن های گذشته موجب انسجام ملی و فرهنگی در میان ایرانیان شده است. از سویی ایران درخلال اعصار متمادی با کشورهای مختلف و با زبان ها و فرهنگ های دیگری هم زیستی مسالمت آمیز داشته است و لذا از تنوعات زبانی و گویشی قابل توجهی برخوردار است. وقتی زبان ها و گویش ها در نواحی مرزی در مجاورت هم قرار می گیرند، طبعاً در خلال زمان، داد و ستدهای زبانی  را در میان آنها شاهد هستیم که موضوع مرز و تعامل زبان ها و گویش ها در نواحی مرزی و سرحدات و بررسی داد و ستد آنها از جمله وام گیری واژگانی ذیل مدخل «تماس زبانی» (Language Contact) برای زبان شناسان به ویژه متخصصان زبان شناسی اجتماعی از زوایای مختلف در عرصۀ ملی و بین المللی، جذاب وجالب توجه به نظر می رسد. چنین مطالعاتی به سهم خود می تواند گامی در راستای همگرایی فرهنگی میان ایران و کشورهای همسایه تلقی گردد. از دیگر سو بیرجند در زمره شهرهای مرزی ایران است و مرزی بودن از حیث مطالعات گویشی از مزایای نسبی آن محسوب می شود. چون زمینه چنین مطالعاتی در ایران تاکنون کم رنگ بوده است، لذا فرصت مغتنمی فراروی دانشگاه بیرجند می باشد که با بهره گیری از مزیت نسبی خود، پیش قراول مطالعات این رویکرد علمی در ایران شود و نخستین همایش ملی را در زمینه تعامل زبان ها و گویش های مرزی برگزار نماید